Bilme!

Hayatı ne kadar sıkıcı bir hale getirdin. Ne başarı! Hayat bir coşku dansıdır ve sen onu sıkıntıya indirgedin. İnan ki bir mucizeyi başardın! Başka ne yapmak istiyorsun? Bundan daha büyük bir şey yapamazsın. Hayat ve sıkıcılık? Hayatı gözardı etmek için olağan üstü bir kapasiteye sahip olmalısın. Kuşları, ağaçları, çiçekleri, insanları göz ardı ediyor olmalısın. Aksi taktirde, hayat öyle olağanüstü bir biçimde güzel,öyle inanılmaz derecede güzel ki onu olduğu gibi görebilsen, gülmekten bir an bile vazgeçmezsin. Sürekli kıkırdarsın, en azından içinden. Hayat sıkıcı değildir, ama zihin sıkıcıdır.Ve etrafımıza öyle bir zihin öreriz ki Çin Seddi gibi güçlü bir zihin, hayatın içimize sızmasına izin vermez. Bizi hayattan koparır. Yalnızlaşır, ıssızlaşır, penceresiz kalırız. Bir hapishane duvarının arkasında yaşarken sabah güneşini, kuşları, yıldızlarla dolu geceyi görmeyiz. Ve elbette hayatın sıkıcı olduğunu düşünmeye başlarsın. Vardığın netice yanlıştır. Sen yanlış bir yerdesin; yanlış bir bağlamda yaşıyorsun. Mevcut anı kaçırdığında sıkıcı gelir sana hayat. Anı yaşa, anda sıkıntı olmadığını görünce şaşıracaksın. Etrafına biraz daha çocuk gibi bakmaya başla. Tekrar çocuk ol! Yeniden doğ, yeniden masum ol, bildiğin her şeyi unut. Bilme!